HABER MERKEZİ - Sanatçı Tara Mamedova, Wan’da vereceği konseri, Rojin Kabaiş için iptal etti. Tara Mamedova, “Sahneye çıkmadığım 22 Ekim günü yüreğimi Rojin’in ailesine, arkadaşlarına ve onun şahsında yaşamı savunan herkese adıyorum” dedi. 

 

Wan’da 22 Ekim’de Yüzüncü Yıl Üniversitesi’nce konser verecek olan Sanatçı Tara Mamedova, dijital medya hesabından konserini iptal ettiğini duyurdu. 

 

"Bazen şarkılar susar, vicdan konuşur…" diyen Tara Mamedova’nın paylaşımı şöyle: 

 

“Van’da 22 Ekim’de gerçekleştirmeyi planladığım konserimi büyük bir üzüntüyle iptal ettiğimi kamuoyuna saygıyla duyuruyorum. Bu karar, yalnızca bir konserin iptali değil içimde yankılanan bir acının ve bir toplumun sızısına duyduğum saygının sonucudur. Rojin’in yaşam hakkı yalnızca bir bireyin değil tüm kadınların, tüm öğrencilerin ve tüm insanlığın hakkıdır. Onun ardından söylenebilecek en anlamlı söz, adaletin yerini bulması ve bir daha hiçbir kadının, hiçbir insanın böylesi bir karanlığa gömülmemesidir.

 

Kürt sanatçılar bir direniş öyküsünü anlatırız 

 

Özellikle belirtmek isteriz ki; Van üniversitesi tarafından finanse edilmeyen, tamamen kendi bütçemizle ve imkanlarımızla yalnızca salonun kira bedelini ödeyerek kendi öz memleketimde aylar öncesinden planlamasını yaptığımız konserimize sosyal medyada kimi hesaplarca tarafımıza yöneltilen haksız eleştiriler bizi derinden sarsmıştır. Biz Kürt sanatçıları sadece sahnede değil, hayatın her notasında ve her kelimesinde bir direniş öyküsü anlatırız. Çünkü sanatçılar bu toprakların sesini taşıyan kırılgan köprülerdir aynı zamanda. Kürt sanatçıları yıllardır hem kimi politik baskıların hem de ekonomik zorlukların ağırlığı altında var olmaya çalışıyor. Bu yükün içinde bir de kendi sesinin beslendiği halktan ya da halk kurumlarından gelen haksız eleştiriler ve engellemelerle karşılaşmak insanın yüreğini acıtıyor ve derinden yaralıyor.

 

Bir yoldaş gibi hissetim 

 

Oysa bizler birbirimizi eksiltmek için değil, birbirimize nefes olmak için varız. Eleştirilerin de sevginin diliyle söylendiği bir zeminde birbirimizle daha güçlü bağlar kurabilir, sanatımıza daha güçlü katkılar sağlayabiliriz. Çünkü bir sanatçının ayakta kalması aslında bir halkın hafızasının ayakta kalmasıdır. Bu kararı alırken yalnızca bir sanatçı değil bu halkın bir kızı, bir kardeşi ve aynı zamanda bir yoldaşı gibi hissettim. Sahneye çıkmadığım 22 Ekim günü yüreğimi Rojin’in ailesine, arkadaşlarına ve onun şahsında yaşamı savunan herkese adıyorum. Müziğin iyileştirici gücüne inanıyorum. Ve inanıyorum ki bir gün, kadınların, gençlerin ve tüm halkların özgürce ve korkusuzca şarkı söyleyebildiği bir ülkede hep birlikte yeniden ses olmaya devam edeceğiz.”